کد مطلب:36663 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138

رابعا قانع بودن به رزق به معنای این نیست كه اگر كسی به ما ظلم كرد و حقمان را خورد، چیزی نگوییم. باید جلوی ظالمان و غاصبان را گرفت. رزقی كه ما باید به دنبالش برویم، همین رزقی است كه دیگری آن را به ناحق غصب كرده است و نمی گذارد به ما برسد. در داستانها هست كه معاویه به مردم گفت: خداوند می فرماید:

ان من شی ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم

(حجر، 21)

همه چیز خزائنش نزد ماست و ما هم به اندازه ی معین نازل می كنیم. حالا شما از من چه می خواهید؟ هر كس هر چه دارد خدا خود از خزائنش برای او نازل كرده است. بنابراین از من چه توقعی دارید؟ كسی از پای منبر برخاست و گفت: بله، خدا نازل كرده، اما تو جلوی آن را گرفته ای و نمی گذاری به ما برسد. پس برو كنار تا نعمت به ما برسد. گاهی در جوامع وضع واقعا از همین قرار است، یعنی باید بعضیها كنار بروند تا آن رزق مقدر برسد.